Publiczna histeria przed ambasadą Korei Północnej w Warszawie. Przyłączyliśmy się do tego perwersyjnego teatru, który odgrywany jest na ulicach Korei. Ci biedni ludzie zostali zmuszeni by płakać po swoim prześladowcy. W istocie płaczą nad własnym losem: głód, prześladowanie, bieda, tajna policja, obozy śmierci, strach, inwigilacja, uwięzienie. Jako wolni ludzie kraju, który kiedyś był policyjny oddajemy im hołd. Płaczemy nad nimi.