Mi się wydaje, że obaj panowie są inteligentni i bronią wiernie swoich racji, tylko po co? Uważam, że generalnie nie ma sensu kłócić się na tematy wiary - jeden wierzy, że trzeba robić tak, inny, że trzeba inaczej, a kolejny wierzy, że boga niema (TAK! twierdzenie, że boga nie ma też opiera się na wierze, no bo umówmy się, nie mamy żadnych dowodów ani na jego istnienie ani na brak - każdy broni swojej wiary).

W związku z tym uważam, że najlepszą postawą jest bycie otwartym i pogodzić się z tym, że człowiek w dzisiejszych czasach nie może wszystkiego wyjaśnić. To tak jakbyśmy kazali chomikowi rozwiązywać zadania z fizyki kwantowej. Na pewne rzeczy potrzeba czasu. (być może nawet milionów lat ewolucji - w którą akurat ja wierzę, gdyż wydaje mi się logiczna)

Rozmawiajmy, ale nie kłóćmy się bezcelowo! Zaczynajmy zdania od "uważam, że..." - kto się z nami zgodzi, ten się zgodzi, a osoba o innych przekonaniach nie będzie czuła się atakowana.