Ja kiedyś jadłem maliny, i tak sobie dla jaj jedną rzuciłem psu... I to był błąd, na drugi dzień już nic nie było na krzakach, w każdym razie tam gdzie dosięgnął.

He he. Dobre. Też mam moc sprawczą. Jeżdżę autem które do niedawna było radiowozem niemieckiej policji, oklejone niebieskimi paskami, i nawet mam jakieś niebieskie światełka w tylnej klapie, słowem, dużo ludzi daje się nabrać... Ostatnio widziałem jak jakaś baba wysrała psa, i zaipitala dalej do swojej chatki, rach ciach i podjechałem. Nieprawdopodobnie delikatnie zapytałem czy mogła by posprzątać po psinku, i wiecie co... Baba wyszukała reklamówkę i zapakowała gówno do folii.

Może się spóźnili na pociąg do Kongo.

Jak to nie była ustawka, to jak tej pani się spełni sen rodem z kopciuszka.

już nie ma filmu

Sądząc po jego zachwycie, i podnieceniu w głosie... to mógłby nie doczekać tego momentu, przez następne 20 lat... gdyby nie fakt, że wcześniej sam rozkręcił torowisko.

Ci się nie pie#^_#l_ą. Oni nie mają RODO srodo....

Don Kiszot XXI wieku....

Muszę Wam się do czegoś przyznać. Jestem paralotnarzem... a właściwie byłem. Miałem wypadek. Gruby. Przeżyłem tylko dlatego, że mam zaj@%istego anioła stróża. Wylądowałem może ze 6 metrów przed linią średniego napięcia, prawie przyj@%ałem w dostawczaka, mając wczepiony latawiec w linki paralotni i lądując awaryjnie, niby prawie (1600PLN) bez szkód...ale późniejsze uruchomienie sprzętu kosztowało 3,5k. Ten sport jest fajny. Ale chyba nie tak fajny, żeby ryzykować coś zdecydowanie bardziej fajnego - czyli wasze życie. Dziś pisząc te słowa, patrzę na moje otoczenie, wspaniałego synka, fajne życie, fajną dziewczynę, niezłą pracę, dochodową firmę... słowem, patrzę na to co zrobiłem po tym wypadku, i muszę Wam powiedzieć, że latanie, a właściwie ryzyko z tym związane, nie jest tego warte. Latanie, to wspaniały sport, ale paralotniarstwo, to sport wielce ryzykowny. Trzeba mieć wielką wiedzę, mega doświadczenie, unikać głupoty, broniąc się przed nią jak diabeł przed święconą wodą... a i to czasem nie wystarczy. (Śmierć Wieśka Mogielskiego). Słowem... Szukajcie swojego szczęścia gdzie indziej.... bo tu go nie ma. Jest chwila endorfin, adrenaliny - zwłaszcza na początku, ale później to mija, ale za to jest j@%ana statystyka, która może Cię dorwać - choćbyś był najlepszy, (tak jak Wieśka).

Zaskoczyło mnie to że nie dałbym niektórym z bohaterów tego filmu wieku na który wyglądają. Zarówno w górę jak i częściej w dół. Jadę do Włoch....

czekam aż tak żona zanim zadawać pytania, czy szarpać się z konkurentką, weźmie spluwę i odstrzeli domniemana konkurentkę i niewiernego męża. Taka śmierć na 200% zdobyłaby nagrodę Darwina.

Na swój sposób tak głębokie uzależnienie jest nawet dla mnie fascynujące. Nie przypuszczałem że to może być aż takie głębokie uzależnienie. Koleś wygląda jak strzęp człowieka.

Ja pie#^_#l_ę. To szkoda że nie są w stanie zamienić wody w wino, albo wskrzesić zmarłych. Może mają za krótkie palce, żeby uzyskać stałe łącze z Bogiem.

Ja pierniczę, kupuje sobie Saaba. Nieprawdopodobne. Czołówka, nieco poniżej 70km/h, i kolesie sobie wychodzą, otrzepują kurz, światełko się pali. Nieprawdopodobne. Dobry ten kierowca z przodu, bo widać że uciekał na prawo ile się dało.