Akcja filmu rozpoczyna się wiosną 1939 roku w małej wiosce zamieszkałej przez Ukraińców, Polaków i Żydów. Wołyń – polski dramat wojenny z 2016 w reżyserii i według scenariusza Wojciecha Smarzowskiego, opracowany na kanwie opowiadań Stanisława Srokowskiego oraz wspomnień świadków rzezi wołyńskiej w latach 1943–1944. Główny temat filmu, którym jest wspomniane ludobójstwo Polaków na Wołyniu podczas II wojny światowej, obraca się wokół postaci Polki Zosi Głowackiej (Michalina Łabacz), próbującej za wszelką cenę przetrwać mord Ukraińców na Polakach. Film okazał się wielkim sukcesem frekwencyjnym i otrzymał szereg nagród, w tym dziewięć Polskich Nagród Filmowych (także za najlepszy film) oraz trzy wyróżnienia na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych. Na Ukrainie Wołyń nie został dopuszczony do dystrybucji kinowej. - Fabuła: Film ukazuje historię 17-letniej Zosi Głowackiej z wołyńskiej wioski, zamieszkanej przez Ukraińców, Polaków i Żydów. Główna bohaterka zakochuje się w Ukraińcu Petrze, lecz ojciec wydaje ją za mąż za dużo starszego od niej sołtysa, Macieja Skibę. W miarę pokojowe współżycie trzech narodowości zostaje zakłócone przez wtargnięcie we wrześniu 1939 wojsk Armii Czerwonej, początkowo radośnie powitanej przez Żydów[3]. Skiba, uznany za kułaka, zostaje zesłany w głąb ZSRR, a bohaterka sama zajmuje się wychowaniem dzieci w wojennych warunkach. Gdy w 1941 Zachodnią Ukrainę zajmują Niemcy, entuzjastycznie witają ich z kolei Ukraińcy. Obecność wojsk hitlerowskich mordujących Żydów powoduje, że Ukraińska Powstańcza Armia – motywowana żądzą zemsty na Polakach – w 1943 wszczyna rzeź wołyńską. Szerzy się okrucieństwo wobec Polaków, choć film ukazuje szereg różnorodnych postaw wobec rzezi wołyńskiej: akcje odwetowe polskiego podziemia na Ukraińcach, obecność nielicznych ukraińskich „sprawiedliwych” ratujących Polaków, obojętność żołnierzy niemieckich. Lepsza jakość filmu dostępna legalnie: Vod - https://vod.pl/filmy,1/wolyn,3800 Netflix - https://www.netflix.com/title/81094635