Indygo samo w sobie nie rozpuszcza się w wodzie – wymaga redukcji do formy leukoindygo, które jest bezbarwne i rozpuszczalne. Reduktorami mogą być substancje organiczne, np. cukry czy niektóre rośliny barwierskie, lub chemiczne związki redukujące. Prawidłowo przygotowana kadź ma zielonkawo-żółtą barwę, a jej powierzchnię pokrywa charakterystyczna pianka – tzw. kwiat indygo. Aby stworzyć dobrą kadź, niezbędne jest również środowisko zasadowe. Do tego celu często wykorzystuje się wodorotlenek wapnia, który zapewnia odpowiednie warunki redukcji.