Ta opowieść zawiera teoretycznie wszystko dla koneserów formy filmowej: może chwycić za serce jak dramat, wywołać dreszczyk jak w thrillerze, jest pełen sensacji jak kryminał a wszystko toczy się na tle płomieni i wybuchów jak u Michaela Baya. Obfituje w smutek, radość, żal, tragedię i komedię, niewybredny żart i twarde życiowe lekcje. Jest podany w popularnej wśród oscarowych kręgów czerni i bieli a za tło ma muzykę z epoki. Co niestety nie zmienia faktu, że jest o betonie. Na wielu płaszczyznach.