Uwielbiam ludzi, którzy swe jedyne życie poświęcili na profesjonalizację takiego gówna. Mogliby robić dosłownie wszystko. Odkrywać nowe planety, rozszczepiać pierwiastki, pisać epopeje, tworzyć utwory, które przetrwałyby tysiąclecia, ale oni wolą kiwać się na desce, kręcić na łbie, żonglować jakimś gównem, albo to...
Oczywiście każdy może robić z życiem co tylko uzna za stosowne. Nic mi do tego, ale nikt też nie może ode mnie wymagać szacunku dla ludzi, którzy jak powiedziałem, życie poświęcili na profesjonalizację w takim gównie. Przy czym nacisk kładę na słowo "profesjonalizacja", bo tego jej i innym nie odbieram. Nauka każdego gówna w profesjonalnym stopniu wymaga tysięcy godzin spędzonych na doskonaleniu skilla, ale dla mnie jej wyczyn jest równie imponujący co hatrick w Countr-Strike'u.