Ten cały wielebny niech pójdzie po rozum do głowy. Na pierwszy rzut oka widać że dziewczynka jest chora. I nie mówię tutaj o chorobie umysłowej ale z pewnością ma jakiś rodzaj nadpobudliwości ruchowej. W tym filmiku tak to wygląda fajnie i pozytywnie bo wydaje się że dziewczynka czuje muzykę i przenosi to na swoje ciało. Tak można się z tym zgodzić ale to tylko chwila z jej życia zatrzymana na filmiku. Zobaczmy coś więcej na tym filmie. Dzieci w chórku nie stoją przypadkowo. Są rozmieszczone wg wieku. Na dole młodsze na górze starsze. Czy główna bohaterka filmu jest przypadkowo na skraju? Czy mogła stać najwyżej na skraju? Nie sądzę. Nie mogła stać w środku swojego rzędu bo przeszkadzała by innym dzieciom. Potrzebuje więcej przestrzeni. Nie mogła stać wysoko bo mogła by spaść przez nieuwagę. To oznacza że jest znana ze swojej nadpobudliwości ruchowej i ma juz swoje miejsce. Wystarczy przyjrzeć się uważniej by zobaczyć że często ruchy dziewczynki nie są skoordynowane z rytmem. Dziewczynka poprzez potrzebę poruszania każdym elementem swego ciała nie jest w stanie panować nad wszystkim. Ostatnie sekundy pokazują że mimo zakończenia śpiewu dalej wykazuje aktywność ruchową i czuwa kiedy znów klasnąć, potrząsa głową.
Skoro ma taki sposób bycia tutaj z pewnością w chwili podekscytowania w innych okolicznościach będzie wykazywała również nadpobudliwość ruchową. Nie zawsze jednak jest to pożądane.. jak np w szkole, w domu np podczas nauki itd.
Mimo że tutaj wygląda to tak słodko i wydaje nam się że dziewczynka jest świetna bo nie wstydzi się i giba bez zahamować to jednak w jej życiu może to stanowić problem wychowawczy oraz stanowić jakąś barierę dla innych dzieci w nawiązywaniu z nią kontaktów koleżeńskich czy przyjacielskich.
W filmie tym mogła być nawet wykorzystana jako "wzór szczęścia" jakie daje owe zgromadzenie wyznaniowe. Może być na pokaz jacy ludzie są tu szczęśliwi i bez trosk. Taką taktyka jest normą w wielu wyznaniach. ŚJ przecież tym samym mamią werbowanych (często zagubionych i na zakręcie życiowym) ludzi. Wszyscy są szczęśliwi uśmiechnięci i rozśpiewani. Wystarczy spojrzeć na dowolną ulotkę jaką wrzucą nam do skrzynki ŚJ. Problem w tym że oni żyją jak każdy inny. Mają te same problemy i robią takie same błędy życiowe jak inni... Niby tacy szczęśliwi i rozspiewani.. ale kto choć trochę poznał ludzi z owych kręgów wie że w domu są takie same awantury, rozwody, nadużycia seksualne (tak samo zamiatane pod dywan jak w KK), kłamstwa, wyłudzenia itd itd. To są nadal tylko zwykli ludzie. Nawet jeśli manifestują swoje wielkie szczęście i radość nadal są ludźmi i pełnym zakresie emocji.. od złych do pozytywnych. Ta dziewczynka mogła tutaj być wykorzystana w ramach jakiejś propagandy wyznaniowej. Dla mnie jednak oczywiste jest że jej zachowanie odbiega mocno od normy i ktokolwiek wiedział kiedyś dziecko z ADHD lub innym schorzeniem tego typu znajdzie tutaj analogię.