Władysław Frasyniuk, ur. 25 XI 1954 we Wrocławiu. Ukończył Technikum Samochodowe tamże (1974).

1974-1976 zasadnicza służba wojskowa, 1976-1978 kierowca w przedsiębiorstwach transportowych PKS i Transbud we Wrocławiu, od 1978 w MPK tamże.

W VIII 1980 uczestnik strajku w MPK w Zajezdni nr 9, delegat do MKS w Zajezdni nr 7, rzecznik prasowy MKS; od IX 1980 w „S”, rzecznik prasowy MKZ we Wrocławiu; od XII 1980 członek Ogólnopolskiego KOWzP; od III 1981 przewodniczący MKZ, członek KKP; w VI 1981 delegat na I WZD Regionu Dolny Śląsk, przewodniczący ZR, delegat na I KZD, członek Prezydium KK. W XI 1981 w wąskim gronie (m.in. z Aleksandrem Labudą, Mieczysławem Zlatem) podjął decyzję o wyjęciu pieniędzy z konta ZR i ich ukryciu.

13 XII 1981 organizator i przewodniczący RKS „S” Dolny Śląsk, 14-18 XII 1981 uczestnik strajków w kolejno pacyfikowanych zakładach pracy: Pafawag, Dolmel, Bumar-Fadroma, FAT; następnie w ukryciu, poszukiwany listem gończym, zwolniony z pracy; odrzucił propozycję wojewody dolnośląskiego ujawnienia się w zamian za zastosowanie abolicji; inicjator podziemnych struktur „S”, w kontakcie z Ogólnopolskim Komitetem Oporu (Eugeniuszem Szumiejką), 22 IV 1982 współzałożyciel (ze Zbigniewem Bujakiem, Władysławem Hardkiem i Bogdanem Lisem) TKK „S”; przeciwnik demonstracji 1 i 3 V (co doprowadziło do rozłamu w RKS i powołania w VI 1982 przez Kornela Morawieckiego Solidarności Walczącej). 5 X 1982 aresztowany, 25 XI 1982 skazany wyrokiem Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu na 6 lat więzienia, osadzony w ZK w Barczewie (uczestnik protestów o status więźnia politycznego, m.in. 14-dniowej głodówki, skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie na 10 miesięcy więzienia za obrazę naczelnika), następnie w Łęczycy. 27 VII 1984 zwolniony na mocy amnestii. 31 VIII 1984 zatrzymany po uroczystościach rocznicowych przy tablicy pamiątkowej „S” na murze Zajezdni MPK nr 7 przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu, skazany przez kolegium ds. wykroczeń na 2 miesiące aresztu, osadzony w AŚ we Wrocławiu, zwolniony 31 X 1984. 13 II 1985 ponownie aresztowany (z B. Lisem i Adamem Michnikiem) w Gdańsku po jawnym spotkaniu działaczy „S” z Lechem Wałęsą, skazany wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku na 3,5 roku więzienia, osadzony w AŚ przy ul. Kurkowej w Gdańsku, ZK w Łęczycy i Lubsku: w III 1986 pobity przez służbę więzienną, we IX 1986 zwolniony na mocy amnestii. 1986-1989 bez zatrudnienia. Od 29 IX 1986 w Tymczasowej Radzie „S” powołanej przez L. Wałęsę. 6 VII 1987 sygnatariusz deklaracji Kręgu Przyjaciół Solidarności Polsko-Czechosłowackiej. Od X 1987 w KKW „S”; od XII 1987 współtwórca i przewodniczący działającej jawnie RKW Dolny Śląsk. Uczestnik poufnych rozmów „S” z władzą w Magdalence k. Warszawy.

18 XII 1988 – 1990 członek KO przy Przewodniczącym „S” Lechu Wałęsie. W 1989 uczestnik obrad plenarnych Okrągłego Stołu oraz zespołu ds. pluralizmu związkowego; przywrócony do pracy w MPK. W III 1990 delegat na WZD Regionu Dolny Śląsk, przewodniczący ZR, delegat na II KZD, członek Prezydium KK. W VII 1990 współzałożyciel i jeden z pełnomocników ROAD, 1991-2001 poseł RP z list UD i UW, m.in. w Komisji Nadzwyczajnej do zbadania skutków stanu wojennego. 1991-1994 wiceprzewodniczący UD, członek Prezydium Rady Krajowej UW, 2002-2005 przewodniczący UW, w 2005 z Jerzym Hausnerem i Tadeuszem Mazowieckim powołał PD demokraci.pl, do III 2006 przewodniczący, w XII 2009 odszedł z PD. W wyborach prezydenckich 2010 zaangażowany w kampanię wyborczą Andrzeja Olechowskiego. Od 1992 współwłaściciel firmy przewozowej FF Fracht.

Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (2006).
2006 – Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (postanowieniem prezydenta Lecha Kaczyńskiego z 28 sierpnia, za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej którym został udekorowany 1 września tego samego roku w czasie uroczystości 26. rocznicy podpisania porozumień sierpniowych w Gdańsku
1990 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (postanowieniem prezydenta RP na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego z 11 listopada)
2016 – Kawaler Legii Honorowej

ale żeby tak sobie samemu doj@%ać? obok Mazguła mówiący że ,,Stan Wojenny był bardzo dobrym czasem ,a ścieżki zdrowia były kulturalne. Polacy staneli ramie w ramie z wojskiem przeciwko wichrzycielom" a obok Kijowski sapiacy ,,trzeba bronić tych funkcjonariuszu którzy w SW tak wspaniale bronili ludzi pałami"