@kolpaw: ja jako 16-latka byłam w Majdanku, to jest nie do opisania co czułam jako siksa, bo ogólnie tej tragedii nie da się opisać, wiele osób zrezygnowało z ponownego wchodzenia do baraków, bo to się w pale nie mieści,że takie coś mogło mieć miejsce... aczkolwiek marzę o pojechaniu do Oświęcimia, a wiesz dlaczego??? bo żadna książka, ani film nie ukazuje tak dosadnie ogromu tej tragedii jak zobaczenie tego na własne oczy i poczucie tego wszystkiego fizycznie, dotknięcie tego łózka, spojrzenie na te buty czy szczoteczki do zębów, wtedy widzisz nie szczoteczkę tylko to że ktoś ja używał, człowieka...
mam wewnętrzną potrzebę by tam pojechać i poczuć ten ból... ni wiem dlaczego, bo masochistką nie jestem, może to moja forma pamiętania o tym jaka makabra tam się działa, pamięć o cierpieniu tamtych ludzi...

@pemstudio: ja osobiście nie jestem w stanie udać się do tego miejsca, przeczytałem wiele książek o Oświęcimiu i oglądałem wiele reportaży z ludźmi którym cudem udało się przeżyć i dla mnie to zbyt wielki ból iść do miejsca w którym ginęły Polskie rodziny. gdyby tam ginąl niemiec pewnie bym poszedł.

Ja też. Pozdro

Ja też. Pozdro

Ja też. Pozdro

Ja też. Pozdro