Pamietam swoja ostatnia walke MMA jak dzisiaj. Bylo to jakos w mega sroga zime pod golym niebem przy ostrych zawiejach i temperaturze dochodzacej prawie -60 st. Celsjusza. Publicznosc w liczbie ok. 50 tys. ubrana w najcieplejsze ciuchy jakie tylko wygrzebala z szaf rozgrzewana ukrytymi pod plaszczmi poiersiowkami dopingowala oczywiscie swojego - czyli mnie. Niekwestonowany pogromca - faworyt o wzroscie 300 cm, 220 kg wagi i bicepsie przekraczajacym 100 cm w mojej osobie ubrany tylko w same spodenki z lycry i skarpetki z welny naprzeciw piekielnie mocno zbudowanego czarnego koloru zawodnika. Sedzia z tego co pamietam byl z czarnym wasikiem wiec prawdopodobnie to Meksykaniec. Walka miala trwac trzy rundy po piec minut kazda. Juz na poczatku przed walka pomalowany na czarno zawodnik robil prowokujace gesty smiejac sie z mojego welnianego obuwia. Z pierwszym gongiem zaatakowalem z taka furia, ze nawet nie wiedzialem o tym, ze przeciwnik juz lezy z przestawiona reka w miejsce nogi i odwrotnie. Podswiadomie ucieszylem sie poniewaz dzwignia zadzialala i niesiony dopingiem kibicow zaatakowalem z jeszcze wieksza furia. Wyrwalem niesamowicie szybkim ruchem okrezno wiryjacyo ciagnacym reke i obrotowym strzalem z liscia pozbawilem przeciwnika glowy w ktorej miejsce wbilem wczesniej urwana reke. Sedzia staral sie przerwac ten nierowny pojedynek, ale bedac w ferworze walki zapomnialem sie i obracajac sie szybko trafilem sedziego rowniez w glowe ktora spadla i poturlala sie w kiernku lezacego przeciwnika. Musialem szybko dzialac wiec czarna glowe wbilem w miejsce sedziego wasikowej i odwrotnie. Tlum szalal i zauwazylem, ze tak rozgrzalem moich wiernych kibicow, ze tez byli w samych spodenkach i ogolnie sie tak udzielilo ze byla mega bijatyka na calym stadionie. Do dzisiaj mam wycinki z gazet ze zdjeciami wielbiace i wychwalajace pod niebiosa niepokonanego, wybitnego, skromnego mistrza w skarpetkach...