@banshee: Bardzo słuszna koncepcja, coraz bardziej imponuje mi Twój tok rozumowania. Ba, jest wręcz dziwnie zbliżony do mojego - zaraz zacznę popadać w paranoję i sprawdzać czy aby na przekór sobie nie wykreowałem swojego drugiego "JA" pod postacią Twojej osoby... to już oczywiście piszę z pewną dozą humoru, ale zarazem i sympatii

PS. Jak znam życie to mieszkasz dokładnie po drugiej stronie Polski, ale jakbyś była kiedyś w okolicach Poznania to w ciemno zapraszam na "odmóżdżającą" posiadówę przy piwie, kawie, herbacie, szkociej, irlandzkiej czy czego tam dusza zapragnie. Taki "Milanos na żywo" w "niewirtualnym reality".
Pozdrawiam serdecznie,
Piotrek

@banshee: To my na tym portalu to już prawie jesteśmy "emerytami" - jesteś praktycznie w wieku mojej Żony.
I muszę Cię "rozczarować": po Twoich postach nie widać, że jesteś z "pokolenia gimnazjum" , tym bardziej plus dla Ciebie ! I walcz ramię w ramię ze mną, żeby nasza mała armia niedobitków nie dała się przytłaczającej większości ignorantów

@beerkoff: No i rozwaliło mi komentarz na dwie części Może i lepiej, bo był tak długi, że mi go Milanos nie akceptował !!

@banshee: Wracając do meritum i co do wyjaśnienia prowadzącej: masz rację, w miarę rzeczowo, choć są to rzeczy proste i dla mnie oczywiste. Ale jak już wspomniałem wyżej: może ja po prostu jestem skrzywiony i powinni mnie zamknąć w jakiejś gablocie w muzeum aby prezentować przedstawicielom aktualnego pokolenia jako „dziwoląga”. Może dlatego, że byłem wychowany w czasach gdzie w liceum obowiązywały zarówno pochodne (prawdziwe pochodne, a nie podstawy jak na filmu) i nawet całki. W czasach gdzie studia na AGH trzymały jeszcze poziom i wymagały - nie było przebacz. Mam wrażenie, że ta granica się przesuwa, pytanie tylko czy to dobrze…
Odnosząc się do Twojej teorii gimnazjum: zgadzam się i potwierdzam to przykładami z życia. Pracuję w firmie, w której kierowałem już różnymi działami i różnymi ludźmi, Da się zauważyć, że „pokolenie gimnazjum” (sam dokładnie tak to nazywam) jest inne. Nie chodzi mi o wykształcenie, stan wiedzy, nabyte umiejętności, choć tu też jest różnica, ale nie skupiajmy się na tym – zauważyłem, żę ludzie „po gimnazjum” myślą diametralnie inaczej niż Ci starsi o 3-4 lata. Tak mi się przynajmniej poukładało w pracy na małej grupie ludzi, większych badań nie robiłem : kilka lat temu miałem zespół 8-osobowy z ludźmi przedzielony tą różnicą wieku (3 starszych i 5 młodszych). Pojęcia takie jak szacunek dla pracy, odpowiedzialność, praca zespołowa itp. dla tych starszych to było coś naturalnego i oczywistego. Dla młodszej ekipy to było coś nie do pomyślenia, dla nich liczyło się głównie gdzie będzie impreza i co kupić na konsolę żeby się w domu nie nudzić. Normalnie dramat, nigdy nie potrafiłem do nich w 100 % dotrzeć, co poniekąd uważam za swoją osobistą zawodową porażkę. Dziś , patrząc z perspektywy czasu, myślę, że po prostu ich nie rozumiałem… dlatego, że oni byli inaczej wychowani i inaczej się kształcili.
Ale kończąc już ten przydługi wywód: ja ma wrażenie, że my oboje nadajemy na podobnych falach, już sporo czasu temu zwróciłem uwagę na Twoje posty i uważam, że dzięki Tobie ten portal nabrał nieco kolorów (bynajmniej nie tylko dlatego, że jesteś kobietą – a przynajmniej tak twierdzisz ). Ale podoba mi się, że masz do wielu rzeczy spory dystans: zarówno w stosunku do własnej osoby do siebie jak i „milanosowego reality” – z drugiej strony jak czasem coś napiszesz to aż mi się banan na dziobie pojawia . To taka moja odskocznia od szarej rzeczywistości – żyję w społeczności milanosowej i częściowo ją kreuję, choć jej nie rozumiem i się z nią nie utożsamiam, bo czuję jak jestem „inny” od większości komentujących.
Kończę już i „szacunek” dla każdego, kto dobrnął do końca. Dużo myśli kołacze mi się w głowie, ale… komu by się to chciało czytać !
Pozdrawiam.