Kłóciłabym sie z stwierdzeniem o makijażu. Ta panna już nauczała w filmiku użytkowników you tube jak się malować

po pierwsze trzeba podkreślić ze aby studiować trzeba mieć te 1000-1500 złotych miesięcznie w kieszeni, a wiec może podzielmy studentów na takich co się opierdalają i kaskę biorą od rodziców, i takich co coś robią i na utrzymanie sami zarabiają. Na pierwszym roku było mi ciężko i nie pracowałem, ale teraz staram się żyć na własny rachunek co w tym kraju nie jest łatwe. I nie piszcie mi tutaj o tym ze studia to wymówka, tyle razy to słyszałem ze mnie już to wku.rwia, bo ile osób po technikum idzie do pracy i mieszka z z mamusią biorąc cala kaskę dla siebie.

Szczęścia? Stary jak się jest tępym tłukiem, który przyszedł na studia posiedzieć sobie jak w szkole średniej to o co kaman? Studia to biznes i jeśli masz coś w głowie to już w ich trakcie szukasz szans na zarobek i rozwijasz się. Swojego przykładu nie opiszę, ale znajomy wygrał konkurs w Ernst & Young będąc na 3 roku Prawa na UW, dostał płatny staż, a potem przyjęli go na stale, po studiach zdał egzamin i po 3 latach praktyki został doradcą podatkowym. Dzisiaj ma tam jakieś kierownicze stanowisko do czego doszedł 5 letnim wyścigiem szczurów, ale było warto, bo dzisiaj spytać go o pensję w stylu "no to co? masz 15 tys. na rękę?" powoduje u niego śmiech. A co do akademików to jest mordownia. Bywało się w akademiku "w gościnę", bo mieszkać tam bym nie chciał choćby mi dopłacali. Brud, syf itd. Ludzie, którzy mają we łbach pierdo.lnik mają go też w pokojach i wszystko wygląda jak przytułek dla meneli. Żeby zostać po studiach kimś nie wystarczy być osiołkiem, który wkuł na blachę kilkadziesiąt książek. Teoretycy klepią biedę, a dla mnie żadna chluba być doktorem, który mieszka w wynajmowanym m2 w starej kamienicy za 1500 zł miesięcznie i śmiga rakietą, która nadaje się do złomowania. Akademik niestety jest wylęgarnią takich osób, bo życie tam jest beztroskie.
Podsumowując -> fajnie kolego sobie przebimbać 5 latek i zostać magistrem. Tutaj nagle okazuje się że po studiach wychodzą ludzie, którzy dalej są zerem i potencjalnie dalej nim będą oraz ludzie, którzy mają już know how, znajomości w branży i pracodawców, którzy widzą w nich materiał na pracownika. Bawią mnie idioci po prawie, którzy myślą, że cyk prawo i będę bogaty. Szkoda tylko, że potem dużo z nich ląduje za asystenta sędziego, sekretarkę w sądzie, czy pracownika urzędu gdzie mogą dzielić się wiedzą za ogromne pieniądze typu 2-3 tys. zł netto, a przecież miało być tak pięknie. Pomijam ludzi z konotacjami, bo to pomaga, ale nie zamyka drzwi dla przedsiębiorczych. Dlatego podstawowa zasada -> jeśli chcesz zbudować swoją karierę na byciu teoretykiem to idź w pizdu z tych studiów, bo zajmujesz tylko miejsce, a na PKB będziesz się przykładać tak samo jak pracownik Biedronki po szkole zawodowej.