"Jestem zmęczona" ta fraza towarzyszy mi zawsze gdy podążam w stronę dna.
Jest to jedyna sentencja wyrażająca moje samopoczucie gdy powracają stany depresyjne.
Nie ma nic poza zmęczeniem. Zawsze wtedy przypominam sobie tego gościa z lotu nad kukułczym gniazdem który powtarzał to w kółko. Martwi mnie również to że niewielu potrafi zrozumieć, że apogeum zmęczenia jest właśnie wtedy gdy nie masz siły przeżyć dnia następnego, ba obudzić się. Pamiętam ten kompletny brak zrozumienia gdy pewnego takiego dnia zabrała mnie karetka a zewsząd niczym karabin maszynowy padały pytania "dlaczego" "czemu" "po co" i to zwątpienie w oczach gdy jedyną odpowiedzią było "jestem tak bardzo bardzo zmęczona"

+: Lasha, fanzonun, FoxMurder, widowmaker, OjciecMiNieWybaczyl, bednarz2000, nolorito, bardzo więcej (3)