Pełny poruszający post Emanuela Ortegi z 2012 roku:

"Być może nigdy nie będę grał w piłkę zawodowo. Być może zostanę zawodowcem, lub pozostanę amatorem, ale kiedy biegnę do każdej piłki jestem przygotowany na śmierć. Gdy moje nogi mówią STOP, moje serce mówi biegnij dalej.

Różnica między mną, a profesjonalistami jest taka, że gdy moje buty się zniszczą, nie zmienię ich, lecz spędzam całą noc na sklejaniu ich z powrotem, bym mógł zagrać kolejny raz, ponieważ to jest to co kocham.

Futbol tomoje życie, nie tylko w przeszłości, to jest to, co sprawia, że zapominam o wszystkim innym i oddaję mu swoje życie.

Dzień, w którym nie będę mógł więcej grać, będzie dniem, w którym skończy się moje życie"