Później import do polski \'\'bezwypadkowy jeżdżony przez kobietę a te rysy to z wózków sklepowych\'\'

Ja bym się zesrał jakbym takie coś na rzywo zobaczył

i to lubię u dzieci prostote działania

co oni tam poziomicy tam nie mają??

kur*wa o było hamskie z obydwu stron. Ona od czarnuchów go a ten od su*ki, dzi*wki i całkowicie ją oblał że aż z niej kapało, mógł to po prostu zignorować. u.u Jeb*ana małpa. 1 słowem JE*BAĆ CZARNUCHÓW !

Czarny koszyk najlepszy

Dwa słowa---POLAK POTRAFI!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Mlekiem się lać to każden jeden głupi potrafi, ale robić to ni ma komu.

Nie ma to jak \'\'popływać\'\' sobie po podwurku

Posrany kanciarz nie potrafi grac fer-play czy jakoś tak to się pisze

Czasami w życiu trafia się na takie historie, że naprawdę trudno w nie uwierzyć. Zwłaszcza, gdy taka opowieść zaczyna się od stwierdzenia, że "nie da się nic zrobić". Takie zdanie od lekarzy usłyszał Dick Hoyt tuż po narodzinach swojego syna Ricka. Komplikacje przy porodzie sprawiły, że chłopak miał uszkodzony mózg i jego egzystencja sprowadzała się do bycia przysłowiowym „warzywem”.

Co w tym niesamowitego? Na pewno nie to, że chłopak z czasem zaczął rozumieć otaczający go świat. Na pewno nie to, że dzięki specjalnemu komputerowi mógł porozumiewać się z otoczeniem. Niesamowite nie jest również to, że udało mu się skończyć studia. Więc co?

Team Hoyt, bo pod taką nazwą działają ojciec i chory syn to drużyna... maratończyków i triathlonistów. Spytacie jak, skoro chłopak porusza się na wózku? Okazuje się, że dla jego ojca nie ma rzeczy niemożliwych. Chłopak poprosił go kiedyś o to, aby pomógł mu pobiec w charytatywnym biegu. Przebiegli (ściślej mówiąc biegł Dick, a wózek z synem pchał przed sobą) i spodobało się im to na tyle, że postanowili uczynić z tego swoje życiowe hobby. Spore znaczenie miało w tej sytuacji stwierdzenie chłopaka, który powiedział, że w czasie biegu czuł się, jakby nie był sparaliżowany. Dla ojca to wystarczyło.Dick 85 razy przebiegł maraton. Oczywiście z synem, którego pchał przed sobą. Nic to jednak w porównaniu z jego osiągnięciami w dziedzinie triathlonu. Wyobraźcie sobie, że macie przepłynąć 3,8 km, kolejne 42 km przebiec, a na dokładkę przejechać na rowerze 180 km. I jak tam wyobraźnia? Do tego dodajcie fakt, że płynąc ciągniecie za sobą ponton, na którym znajduje się wasz 60-kilogramowy syn. Biegnąc pchacie wózek, na którym siedzi, a jedziecie specjalnie skonstruowanym rowerem. P.S. Macie 65 lat. P.S.S. Robicie to ośmiokrotnie!

Team wziął udział również w maratonie Bostońskim, w którym zajął doskonałe 5083 miejsce na ponad 20 000 startujących. Niesamowita sprawa. macie barany Z http://www.hanter.pl/articles/1096-team-hoyt-milosc-ktora-czyni-cuda

Czasami w życiu trafia się na takie historie, że naprawdę trudno w nie uwierzyć. Zwłaszcza, gdy taka opowieść zaczyna się od stwierdzenia, że "nie da się nic zrobić". Takie zdanie od lekarzy usłyszał Dick Hoyt tuż po narodzinach swojego syna Ricka. Komplikacje przy porodzie sprawiły, że chłopak miał uszkodzony mózg i jego egzystencja sprowadzała się do bycia przysłowiowym „warzywem”.

Co w tym niesamowitego? Na pewno nie to, że chłopak z czasem zaczął rozumieć otaczający go świat. Na pewno nie to, że dzięki specjalnemu komputerowi mógł porozumiewać się z otoczeniem. Niesamowite nie jest również to, że udało mu się skończyć studia. Więc co?

Team Hoyt, bo pod taką nazwą działają ojciec i chory syn to drużyna... maratończyków i triathlonistów. Spytacie jak, skoro chłopak porusza się na wózku? Okazuje się, że dla jego ojca nie ma rzeczy niemożliwych. Chłopak poprosił go kiedyś o to, aby pomógł mu pobiec w charytatywnym biegu. Przebiegli (ściślej mówiąc biegł Dick, a wózek z synem pchał przed sobą) i spodobało się im to na tyle, że postanowili uczynić z tego swoje życiowe hobby. Spore znaczenie miało w tej sytuacji stwierdzenie chłopaka, który powiedział, że w czasie biegu czuł się, jakby nie był sparaliżowany. Dla ojca to wystarczyło.Dick 85 razy przebiegł maraton. Oczywiście z synem, którego pchał przed sobą. Nic to jednak w porównaniu z jego osiągnięciami w dziedzinie triathlonu. Wyobraźcie sobie, że macie przepłynąć 3,8 km, kolejne 42 km przebiec, a na dokładkę przejechać na rowerze 180 km. I jak tam wyobraźnia? Do tego dodajcie fakt, że płynąc ciągniecie za sobą ponton, na którym znajduje się wasz 60-kilogramowy syn. Biegnąc pchacie wózek, na którym siedzi, a jedziecie specjalnie skonstruowanym rowerem. P.S. Macie 65 lat. P.S.S. Robicie to ośmiokrotnie!

Team wziął udział również w maratonie Bostońskim, w którym zajął doskonałe 5083 miejsce na ponad 20 000 startujących. Niesamowita sprawa. macie barany Z http://www.hanter.pl/articles/1096-team-hoyt-milosc-ktora-czyni-cuda

Czasami w życiu trafia się na takie historie, że naprawdę trudno w nie uwierzyć. Zwłaszcza, gdy taka opowieść zaczyna się od stwierdzenia, że "nie da się nic zrobić". Takie zdanie od lekarzy usłyszał Dick Hoyt tuż po narodzinach swojego syna Ricka. Komplikacje przy porodzie sprawiły, że chłopak miał uszkodzony mózg i jego egzystencja sprowadzała się do bycia przysłowiowym „warzywem”.

Co w tym niesamowitego? Na pewno nie to, że chłopak z czasem zaczął rozumieć otaczający go świat. Na pewno nie to, że dzięki specjalnemu komputerowi mógł porozumiewać się z otoczeniem. Niesamowite nie jest również to, że udało mu się skończyć studia. Więc co?

Team Hoyt, bo pod taką nazwą działają ojciec i chory syn to drużyna... maratończyków i triathlonistów. Spytacie jak, skoro chłopak porusza się na wózku? Okazuje się, że dla jego ojca nie ma rzeczy niemożliwych. Chłopak poprosił go kiedyś o to, aby pomógł mu pobiec w charytatywnym biegu. Przebiegli (ściślej mówiąc biegł Dick, a wózek z synem pchał przed sobą) i spodobało się im to na tyle, że postanowili uczynić z tego swoje życiowe hobby. Spore znaczenie miało w tej sytuacji stwierdzenie chłopaka, który powiedział, że w czasie biegu czuł się, jakby nie był sparaliżowany. Dla ojca to wystarczyło.Dick 85 razy przebiegł maraton. Oczywiście z synem, którego pchał przed sobą. Nic to jednak w porównaniu z jego osiągnięciami w dziedzinie triathlonu. Wyobraźcie sobie, że macie przepłynąć 3,8 km, kolejne 42 km przebiec, a na dokładkę przejechać na rowerze 180 km. I jak tam wyobraźnia? Do tego dodajcie fakt, że płynąc ciągniecie za sobą ponton, na którym znajduje się wasz 60-kilogramowy syn. Biegnąc pchacie wózek, na którym siedzi, a jedziecie specjalnie skonstruowanym rowerem. P.S. Macie 65 lat. P.S.S. Robicie to ośmiokrotnie!

Team wziął udział również w maratonie Bostońskim, w którym zajął doskonałe 5083 miejsce na ponad 20 000 startujących. Niesamowita sprawa. macie barany Z http://www.hanter.pl/articles/1096-team-hoyt-milosc-ktora-czyni-cuda